ഒരുനാള് യാത്ര പോലും പറയാതെയകന്നു നീ
പിന്നെയും നിന് ഓര്മ്മകള് എന്നില്
മരിക്കാതെ തുടിക്കുമ്പോള്
വേദനയുടെ നീര് ചുഴിയില്
കിടന്നു പിടയുമ്പോള് ...ഒരാശ്വാസ തെന്നലായി തഴുകുന്നതും
കാത്തു ഞാന് എന്റെ മനസ്സിന്റെ
കവാടം നിനക്കായി തുറന്നിട്ടു..
പലനാള് ചെറു അക്ഷരങ്ങളായി
എന്റെ കണ്ണില് നീ നിറയുമ്പോള്
ഞാനറിയാതെ കണ്ണുനീര് തുള്ളികള്
എന്നോട് പരിഭവം പറയുന്നു ...
പലനാള് അലഞ്ഞു നിനക്കായി
പതിയെ അകന്നു പോയതെന്തിനു നീ ?
ഒരു നാള് വരുമെന്ന നിന്റെ വാക്കിനെ
ഒരു മാത്ര ഓര് മിചെടുക്കുംപോള്
മറക്കുന്നു ഞാനെന്റെ മൌന ദുഃഖം ...
എങ്കിലും നീ വന്നണയും നാളിനായി
നിന്നോര്മകളില് ഞാന്
മൂകയായി കഴിയുന്നു ഇന്നും ........