കരുതിയ വിധിയുടെ കുപ്പായം
കീറിയതോ പിന്നിയതോ ?
നോവിന് നൂലാല് തുന്നിടുംപോഴും
പിന്നെയും പിന്നെയും
പിന്നി പോകുന്നുവോ ?
മറവിയുടെ ശ്മശാനത്തില് നിന്നും
ഓര്മയുടെ ആത്മാക്കള്
ഉയര്തെഴുന്നെല്ക്കുമ്പോള്
നേരിന് നേര്ക്കാഴ്ചകള്
എന്നെ പിന്ത്തുടരുന്നുവോ ?
വിധിയുടെ തീ ജ്വാലകള്
എന്നെ വിഴുങ്ങുമ്പോള്
സ്വാന്തനതിന് ചെറു നാളം
എനിക്ക് ചുറ്റും വെളിച്ചമായി
വരുന്നതും കാത്തു
വിധിയുടെ ഇരുളണഞ്ഞ
വീഥിയില് ഏകയായി ഞാന് ..
